VİDEOİST: 2017

21 Aralık 2017 Perşembe

Canlılığın Sınırında / At The Borderline Of Vitality

CANLILIĞIN SINIRINDA

"Dünya gezegeni teknik-bilimsel şiddetli değişimler dolu bir döneme giriyor, buna karşılık eğer bir çözüm getirilmezse sonunda yeryüzünde yaşamın varolmasını tehdit edecek ekolojik dengesizliklerin görüntüsü doğmaktadır." Felix Guattari ,Üç ekoloji, 1990.

Bitkiler, hayvanlar, bakteriler , mantarlar ,kristaller, mineraller ve virüsler. Tüm bu türleri bir araya getiren, canlılık dediğimiz şeyin merkezinde ve kıyısında ne vardır? Yaşamın varolmasına sebep olan ekosistemde canlılık ve yaşam nerede başlayıp nerede biter? Tıpkı bitki gibi düşünülen süngerlerin hayvan olması, mantarların ve bakterilerin, hayvan ve bitkilerden ayrı alemler olarak kabul edilmesi canlılığın sınırında yer alan türlerin yaşam ile ölüm arasındaki sınırları muğlaklaştırmakta. (Pelt,Mazoyer, Monod,Girardon:31,1999)

Biyopolitika çağında yapay yöntemlerle yaşam süresinin ve üreme verimliliğinin uzatılması gibi çalışmalar yaşayan canlılın biricik eşsizliğini değiştirmekte. Bu değişimin getirdiği ikincil ve yapay yaşam, Boris Groys'un "Sanatın Gücü" kitabında yer alan "Sanat yapıtından sanat dökümantasyonuna" metninde bahsedilmektedir. Bu metin yaşamın yeniden üretilebilmesi ve yerine istenilen şekilde başka bir şey konulmasından bahseder. Bu süreçte canlı, eşsizliğini, tekrarlanamayan varlığını, biricikliğini ve ömrünü kaybeder. Dökümantasyon ile canlı bir şeyin yaşamı yeniden ve yapay olarak üretilerek canlı ile yapay arasındaki farktan bağımsız bir yaşamsallık üretilir. Bu fark bilhassa anlatısal bir farktır. Gözlemlenemez, yalnızca anlatılabilir, yalnızca belgelenebilirdir. Biyopolitika çağında biyosanat olarak öngördüğü bir sanat formundan bahseden Groys, sanat dökümantasyonunun, canlı bir şeyin yaşamını ve mevcudiyetini tarihe kazıdığını söyler ve bu anlamda sanat yapıtına yeniden canlandırıcı etkisine vurgu yapar. (Groys, :63,2013)

Bu gün Guattarinin meşhur metni üç ekolojide bahsettiği gibi üç ekolojik, sosyal, çevresel ve insani bir tehditle karşı karşıyayız.

Videoist , sanatçının bulunduğu coğrafya ve gezegenin sorunlarına duyarlılığını odağa alan bir seçki ile karşımıza çıkıyor. "Canlılığın Sınırında" seçkisi ile, Videonun sanatsal olanın dökümantasyonuna yönelik boyutları ile performatif veya kurgusal imgenin iç içe geçtiği, doğaya ekosisteme ve insanimerkezci gezegene odaklanmış, çalışmalardan oluşuyor. Seçkide 11 sanatçı yer alıyor. Videoist "Canlılığın Sınırında" Seçkisi etkinliğin durağı olan Hollanda'nın Amsterdam kentindeki Corridor Project Space'de 14 Ocak 2018 Pazar günü yer alacak.

Seçkide Yer Alan Sanatçılar ve yapıtları:

Yeni Anıt -Integrity/Doğruluk, Nancy Atakan-Ascribed/İthafen , GiovanniGiaretta-Untitled/Portrait Study/İsimsiz/Portre , Servet Koçyiğit-99 Years/99 Yıl, Ali İbrahim Öcal-Loop Three Times for Lephitos/Lephitos için üç döngü, Hülya Özdemir-Ars Hypium, Ferhat Özgür-Resurrection/Diriliş, Janis Rafa-Winter Come Early/Kış Erken Gelir, Çağrı Saray-FeelingLike/Gibi Hissetmek, Krassimir Terziev-A Message From Space In My Backyard/Arka Bahçemdeki Uzaydan Gelen Mesaj, Serdar Yılmaz-Puddle/Su Birikintisi.

www.videoist-org.blogspot.com

www.instagram.com/video_ist

www.instagram.com/videoistofficial

www.facebook.com/groups/videoist/

AT THE BORDERLINE OF VITALITY

" The Earth is undergoing a period of intense techno-scientific transformations. If no remedy is found, the ecological disequilibrium this has generated will ultimately threaten the continuation of life on the planet's surface." Felix Guattari, The Three Ecologies, 1990.

Plants, animals, bacteria, fungi, crystals, minerals and viruses. What is at the very center and periphery of vitality, bringing together all of the foregoing species? Within premises of such ecosystem causing existence of life, where do vitality and life start and end? Such as the sponges considered as plants being actually animals, fungi and bacteria being adopted as a universe varying from animals and plants, are ambiguating the boundaries between life and death of those species at the borderline of vitality. (Pelt, Mazoyer, Monod, Girardon: 31,1999)

The works conducted in the age of biopolitics like extending the lifespan and reproductive efficiency are altering the unique matchlessness of the living creature. The secondary and artificial life brought forth by such change is referred to under the text “From a work of art to documentation of art” contained in the book by Boris Groys titled "Art Power ". It is referred to under the said text, possibility of regeneration of life and substitution of something else in place thereof. In the course of such a process, the living organism loses its uniqueness, non-duplicable existence, matchlessness and lifespan. By means of documentation, life of a living creature is generated once again and in an artificial manner, and reproduced a vitality independent from the difference between the living creature and artificial object. Said difference is particularly a narrative difference. It is not to be observed, it could only be narrated. Groys, referring to a form of art prescribed as bioart in the era of biopolitics, expresses that documentation of art is embossing into history the life and existence of a living creature and emphasizes the enlivening impact of the work of art to this effect. (Groys, :63, 2013)

At present, we are faced with three ecological, social, environmental and humanistic challenge, as referred to under Guattari’s renowned text titled The Three Ecologies.

Videoist is appearing with an anthology focusing on the sensitivity of the artist to the problems of his geographical territory as well as the planet itself. His anthology titled “At The Borderline Of Vitality”, consists of works focused on the nature, the ecosystem and a planet centered around the human, where the dimensions of video towards documentation of the artistic and performative or fictional image are intermingled. There are 11 artists in the anthology. Videoist: At The Borderline of Vitality will be on Corridor Project Space, Amsterdam, Holland at January 14, 2018, Sunday.

Artists Included in the Anthology and Their Works:

Yeni Anıt - Integrity,

Nancy Atakan-Ascribed,

Giovanni Giaretta-Untitled/Portrait Study,

Servet Koçyiğit-99 Years,

Ali İbrahim Öcal- Loop Three Times for Lephitos,

Hülya Özdemir-Ars Hypium,

Ferhat Özgür-Resurrection,

Janis Rafa-Winter Come Early,

Çağrı Saray-Feeling Like,

Krassimir Terziev-A Message From Space In My Backyard,

Serdar Yılmaz-Puddle.

4 Nisan 2017 Salı

Katmanları Açmak / Unfold

KATMANLARI AÇMAK

"Sanat nesneleri, haklarında konuşulurken, müelliflerinden koparılma işlemine tabi tutulurlar; ganimet olarak edinilmiş "sıradan" nesnelere gelince, onlar da kökenlerinden koparılacaktır. Her iki durumda da, yeni yaratılmış nesneden-fazla-nesneler, kendilerine yeni bir değişim değerinin verileceği yeni bir metalar evrenine katılırlar. Dolayısı ile bir küratörün işi nesnenin arkaplanından -her neyse o arka plan- tamamen arınmasını temin etmek ve aklın üstünlüğünü temel alan yeni bir anlatı yaratmaktır." (Madzoski, 2016: 34)

Videoist 2003 yılından beridir, 1990'lardan 2000'lere doğru Türkiye ve dünyada artışa geçen çağdaş sanat medyumu olan Video Sanatını merkeze alan, etkinlikler oluşturdu. Videoist sanatın "özerk olmayan" alanları üzerine, bulunduğu coğrafyadan bakışlar önerdi. Frederic Jameson, "Post Modernizm ya da Geç Kapitalizmin Mantığı" kitabında, video için ... herşey bir metin sayılabilir, öte yandan daha önce eserler sayılan nesneler şimdi, çeşitli metinlerarası ilişkiler, birbirini izleyen fragmanlar olarak...yeniden yorumlanabilir diyor ve aynı zamanda bir video yapıtın tek başına okunamayacağını söylüyordu.

Oysa günümüz sanat sistemi ve ona bağlı olarak ortaya çıkan günümüz sanat özneleri, özneyi nesnelere çeviren ya da tersini yapan, öznelerin yönetimi ve nesnelerin muhafızlığına, (Madzoski) soyunmuştur. Aynı sanat özneleri çağdaş sanatın yeniden yorumlanabilir arkaplanlarını kökenlerinden kopartarak yeni anlatılar oluşturur. Bunun failleri olarak sanat emekçilerini hedefe almak değil amacımız. Ancak, kökenlerinden koparılmış sanat bu gün katmanlarını ve başlangıç anını yeniden konuşabildiğimiz, bir tarihselliğe veya kanona ihtiyaç duymakta. Videoist bu güne kadar kendinden organize bir sanat kolektifi olarak kuratöryel sistemin içinde çatlaklar yaratan bir tutum sergiledi. Yaptığı etkinliklerde, çağdaş sanat kurumlarının oluşturduğu dizgeleri geriye sarıp sanatçı merkezli olarak yeniden okumayı denedi ve Video sanatı aracılığı ile video özelinde çağdaş sanatın arkaplanı ve katmanlarını ortaya çıkarmaya çalıştı.

Barış Acar "Ters Dönmüş Bir Kaplumbağa ile Sanat Üzerine Konuşmalar" kitabında: Avangardın piyasa dışı bir arenada kendini ifade eden tutumunu benimseyen kolektif, ketum seçkinci tavırlar yerine "görünür" ün dünyayı değiştirmesini amaçlıyordu. Bunun için doğası gereği hareket halinde olan videoyu semt semt, kent kent, ülke ülke dolaştırıyordu." (Acar, 2016:44) derken Videoistin , videosuz bir video sergisi olan "Uplugged: Görüntünün Fragmanlaşmış Doğasından Bir Arkaplan Akustiğine Geçiş" sergisini ve videoist'in mobil yanını işaret ediyordu.

Unplugged sergisinde videoist Video ve onun normalleşerek bağlandığı metalaşma sistemine elektriği keserek, nesnelerin kökenlerinden koparıldığı parçalı evreninde yeni bağıntılar kurmayı deniyordu.

Bu gün "Unfold: Katmanları Açmak" sergisi ile videoist video'nun arkaplanını temsil eden elektriksiz mecra ile birlikte videonun kavramsal ve dökümana dayalı dilsel yönüne odaklanıyor.

Bu anlamda Video’nun arkaplanını ve katmanlarını ortaya koyan , metinsel ilişkilerden, tasarımsal süreçlere, göstergelerin kaydedilip olduğu gibi gösterildiği hazır görüntü işlerin oluşumundan, kurgusal fikirlerin oluşturulmasına, video’nun bütün süreçlerini görünür kılmayı amaçlamaktadır.

Video Sanatı üreten sanatçıların yapıtlarının gelişiminin bir haritasını çıkarmak için Video nun fişe takılmadan önceki süreci ile fişe takıldıktan sonrasını birlikte sergileyip. Bu bilginin tanıkları olarak çizimler, metinler ve objeler filmin oluşum aşamasındaki her materyal serginin ana malzemesi olacaktır.

UNFOLD

“When talking about art objects, they are subjected to the procedure of separation from their authors; when it comes to “common” objects acquired as spoils, they are to be separated from their origin. In both cases, newly created more-than-objects are introduced to a new universe of commodities where they are to be given an exchange value. Hence, the job of a curator is to make sure the object is perfectly cleaned of its background, whatever it was, as well as to formulate a new narrative following the supremacy of the reason” (Madzoski, 2013:40)

Since 2003, Videoist has conducted activities that focus on Video Art which is the psychic of contemporary arts rising in Turkey and in the world. Videoist suggested new geographic viewpoints regarding “non-autonomous” places of arts. In the book “Postmodernism, or, the Cultural Logic of Late Capitalism”, Frederic Jameson stated that everything can be counted as text, moreover, objects which were counted formerly as work of arts can now be interpreted as various intertextual relations, successive fragments and at the same time he suggested that a video composition cannot be read alone.

Though today’s art system and arts subjects which are a product of today’s art system, converts subjects to objects or vice versa and it manages subjects and conserves objects (Madzoski). The very same art subjects can form new narratives by pulling off the roots of “re-interpretable” backgrounds of contemporary arts. Our aim is not to target the actors of art workers. However, pulled off from its origins, arts need historicity or a canon by which we can again talk its layers and its beginning point. Until today, Videoist, as a self-organized art collective, exhibited an attitude which created factures in curatorial system. In its activities, by rewinding the arrangements of modern arts institutions, it re-read them by centering on the artists and it tried to revealed layers and backgrounds of modern arts, particularly for video by video arts.

In his book “Ters Dönmüş Bir Kaplumbağa ile Sanat Üzerine Konuşmalar [The Conversations on Art with an Upside Down Tortoise]”, Barış Acar wrote “The collective that adopted the self-expression at nonmarket arena of the avant-garde aimed that instead of discreet elitist attitudes, the ‘visible’ changes the world. For this, it walked the video, which is innately moving, from town to town, city to city, country to country.” (Acar, 2016: 44). By saying these, he pointed to the mobile side of Videoist and a non-video including video exhibition named "Unplugged: A Transition From The Fragmented Nature Of The Image To A Backround Acoustic"*

In Unplugged exhibition, Videoist tried to form new relations to video and its attached commodification system in the fragmented universe of objects by cutting the electricity off.

Today, by “Unfold” exhibition Videoist focused on the conceptual and the documented- based, linguistic side of video with electroless course that represents the background of video.

In this sense, “Unfold” aims to make all processes of formation of a video visible. These processes are related with revealing the background and layers of video; namely, textual relations, schematic processes, formation of display work by saving indicators and showing them as they are, and generation of fictional ideas.

To have a map for showing improvement in works of artists who produce video art, processes before a video is plugged in, and processes after a video is plugged in will be exhibited together. As witnesses of these processes, texts and objects, in short, every material that are used in the formation of films will be the essential material of this exhibition.

*Videoist: "Unplugged: A Transition From The Fragmented Nature Of The Image To A Backround Acoustic" Manzara-Perspectives Art Gallery , İstanbul,Beyoğlu,2010 *

FERHAT KAMİL SATICI